Sein und haben im präsens
Sein | Haben | ||
ich | bin | ich | habe |
du | bist | du | hast |
er, sie, es | ist | er, sie, es | hat |
wir | sind | wir | haben |
ihr | seid | ihr | habt |
sie | sind | sie | haben |
Sie (formell) | sind | Sie (formell) | haben |
Cümle Kurulum;
* sein + Adjektiv (sifat) veya Substantiv (isim) . hareket ve durum bildiren cümleler kurulur,
- Ich bin sehr glücklich / Ben cok mutluyum. (Mutluluk durumu bildiriyor)
- Wir sind heute müde. / Biz bugün yorgunuz. (Yorgunluk durumu bildiriyor)
- Sie ist Managerin / O müdür. ( o kisinin müdür oldugu durumunu bildiriyor)
- Das ist Goethe. / Bu Goethe dir. ( o yerin Goethe oldugunu bildiriyor)
- Bist du müde ? / Yorgunmusun? (Yorgunluk durumu bildiriyor)
- Wir sind gegangen. / Biz gittik. ( gittiklerini yani hareket bildiriyor)
- Sind Sie fertig ? / Bittiniz mi? (bittinizmi diye sorarak durum soruyor)
- Was ist los? Wo ist das Problem? / Ne oluyor, Problem nerde?
- Ich bin es. / Benim.
- Ich bin Arzt. / Ben doktorum.
- Ich bin überfordert. / Bu beni asar, altindan kalkamam.
- Ich bin in diesem Haus das Mädchen für alles? / Ben bu evin usagimiyim
* haben + Substantiv (isim)
haben " Almancada en cok kullanilan fiillerden birisi. Haben sahiplik bildirir ve cümleye yardimci fiildir. Fiilin yapisi birinci, ikinci ve ücüncü kisilere göre fiil cekimlerinde oldugu gibu degisiklik göstermektedir. Haben ve Sein yardimci filllerinin arasindaki farkliliklari görelim.
Konjugation / Fiil cekimi
Singular | h a b e n | |||
---|---|---|---|---|
1. Person | ich | hab e | wir | hab e n |
2. Person | du | ha s t | ihr | hab t |
3. Person | er / sie / es | ha t | sie / Sie | hab e n |
- Er hat kein Zeit / Zamani yok
- Sie hat ein Haus. / Evi var.
- Wir haben eine Prüfung. / Sinavimiz var.
- Ihr habt kein Geld. / Onun parasi yok.
haben + Nomen
haben | ||
---|---|---|
Subjekt | Verb | Nomen |
Das kleine Kind | hat | großen Durst. |
Die Männer | haben | keinen Hunger. |
Das Mädchen | hat | oft Angst. |
Die alte Frau | hat | keine Kinder. |
Der alte Mann | hat | eine schwere Krankheit. |
Türkçesi
- Küçük çocuğun susuzluğu var.
- Erkeklerin açlığı yok.
- Kız çocuğunun sık sık korkusu var.
- Yaşlı kadının çocukları yok
- Yaşlı adamın ağır hastalığı var.
sein + Adjektiv (Sifat)
sein | ||
---|---|---|
Subjekt | Verb | Adjektiv |
Das kleine Kind | ist | sehr durstig. |
Die Männer | sind | nicht hungrig. |
Das Mädchen | ist | sehr ängstlich. |
Die alte Frau | ist | kinderlos. |
Der alte Mann | ist | sehr schwer erkrankt. |
- Türkçesi
- Kücük cocuk cok susamis.
- Erkekler ac degil.
- Kiz cocugu korkak.
- Yasli kadin cocuksuz.
- Yasli adam cok agir hasta.
- Ich habe immer Glück. / Ben herzaman sansliyim.
- Sie hat Pech. / O sanssiz.
- Er hat nie Zeit. / Onun hic zamani yok.
- Wir haben Zeit. / Bizim zamanimiz var.
- Ich habe Angst / Hunger / Durst. / Korkuyorum / Acim / Susadim.
- Ihr habt kein Geld. / Onun parasi yok.
- Ich habe mir soviel Mühe gegeben. / Bu kadar ugrastim
- Sie hat es nicht verstanden. / Anlamadi
- Ich habe es nicht verstanden. / Anlamadim.
- Was für ein Datum haben wir heute? / Bugün ayin kaci.
Örnekleri bu şekilde çoğaltmak mümkün.
- Ich habe ein Auto. / Benim bir arabam var. (das Auto)
- Er hat keine Tochter. / Onun kizi yok. (die Tochter)
- Sie hat einen Sohn. / Onun bir oglu var. (der Sohn)
- Wir haben keine Zeit. / Bizim zamanimiz yok. (die Zeit)
- Sie haben keine Zeit. / Onlarin vakti yok.
- Ich habe eine Frage. / Benim bir sorum var.
- Ich habe eine Bitte. / Bir ricam var.
- Hast du Zeit? / Zamanin varmi?
- Wann hast du Zeit ? / Nezaman zamanin var?
- Haben Sie Zeit. / Zamaniniz varmi?
- Wann haben Sie? / Nezaman Zamaniniz var.
- Haben Sie Kinder? / Cocuklariniz varmi?
- Hat sie einen Sohn? / Onun bir erkek cocugu (oglu) varmi?
- Ich bin aus Mersin. / Ben Mersin denim.
- Meine Mutter ist 38 Jahre alt. / Benim annem 38 yasinda.
- Mein Vater ist Rentner. / Benim babam emekli.
- Das ist Selma. Ihr Vater wohnt in istanbul. / Bu Selma. Onun babasi istanbul da oturuyor.
- Ihr seid zu laut. / Siz cok seslisiniz.
- Wir sind im Urlaub. / Biz tatildeyiz.
- Unser Vater ist krank. / Bizim babamiz hasta.